In dit blog heb ik het vrijwel nooit over kleding of mode. Hoewel ik vroeger een modemiepje was, zoals wij op de Modeacademie onszelf met dit koosnaampje noemden, heb ik tegenwoordig niets meer met mode. Nu, als 65-plusser gaat het alleen nog maar om comfort. Oftewel “zit het lekker”, dat is het allerbelangrijkste. Ik hult mij, als niemand me ziet, het liefst in een simpele saaie joggingbroek, een zwart t-shirt, een fijn dik vest, maakt niet uit of hij bij de ellebogen kapot is, en een paar zwarte lage sneakers, makkelijke saaie schoenen dus. Als je bij mij aanbelt op thuisdagen, dan tref je me zo aan.
Mijn moeder had precies hetzelfde, het moest makkelijk zijn en nergens knellen. En het een en ander ook nog bij voorkeur zonder BH, want als er iets knelt, dat is het wel een BH. Eerlijk gezegd begreep ik dat vroeger nooit zo, tijdens mijn modeacademiedagen. Want zo kon je jezelf toch niet aan de wereld laten zien!
Zwarte lage sneakers
Ik draag dus vrijwel altijd zwarte lage sneakers. Sneakers zijn de meest comfortabele schoenen die er bestaan. 65-Plussers hebben altijd iets aan hun voeten. Is het niet een hallux valgus, dan is het wel een doorgezakte voet of een gebroken teen, die nooit goed gezet is. Ik heb al deze drie klachten. Moeilijke voeten dus, het is niet anders. En zwiebelende enkels, want ik zwik altijd. Een paar jaar geleden heb ik mijn enkel gebroken, doordat ik me verzwikte. Het hoort ook bij het ouder worden. Je zult mij dus ook nooit op naaldhakken zien. Eerlijk gezegd, snap ik niet hoe vrouwen hierop kunnen lopen. Het is mij in mijn hele leven één avond gelukt en daarbij moest ik me nog enorm aan mijn lief vasthouden, anders had de avond heel anders afgelopen, met waarschijnlijk weer een verzwikte enkel.
Niet meer opvallen
Van mij hoeven mijn sneakers niet bont te zijn. Ze moeten zo simpel mogelijk zijn. Het liefst dus zwarte sneakers met een zwarte zool, bij voorkeur het lage model en verder geen poespas. Want ik houd er ook niet van om op te vallen. Vroeger, toen ik nog een modemiepje was, was mijn credo juist “opvallen”. Het kon niet bijzonder genoeg zijn, wat ik droeg. Ik had bijvoorbeeld zilveren houten plateau-klompen van Jan Jansen. Daar kreeg ik nog complimenten over van Herman Brood. Maar dat vertel ik nog wel eens in een ander blog.
Steunzolen
Als ik nu een paar lage sneakers heb gevonden, die me goed zitten en die zwart zijn, dan ben ik blij. Het moet wel nog aan iets voldoen, namelijk of het zooltje eruit kan, zodat ik mijn eigen steunzool erin kan leggen. Als dat allemaal is gelukt, dan koop ik meteen twee paar, want dan kan ik weer even vooruit.
Het is supersaai, ik weet het, maar dat modemiepje bestaat niet meer. Het is niet dat het leven saai is geworden, integendeel. Maar mode leeft niet meer voor mij, das war einmal. En dat is ook het fijne van deze leeftijd, het kan me ook niet meer schelen. Ik snap mijn moeder nu ook heel erg goed. Want: leve het comfort van de saaie joggingbroeken, de saaie vesten, de saaie t-shirts en de saaie zwarte sneakers.
